Media publiczne po 1989 r. powstały z przekształcenia mediów państwowych, podporządkowanych autorytarnej władzy. W założeniu po to, by realizować misję publiczną, oferując, (...) usługi w zakresie informacji, publicystyki, kultury, rozrywki, edukacji i sportu, cechujące się pluralizmem, bezstronnością, wyważeniem i niezależnością oraz innowacyjnością, wysoką jakością i integralnością przekazu (Ustawa z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji, art. 21 ust. 1). Jednak, zamiast być miejscem publicznej debaty, stawały się jej stronami.
Równocześnie rozwijające się procesy mediatyzacji polityki i polityzacji mediów prowadziły osoby związane z polityką do wniosków, że „kto ma media, ten ma władzę” i analogicznie: „kto ma władzę, ten ma media”. W rezultacie media publiczne podporządkowywane były interesom aktualnej większości parlamentarnej.
Zjawisko to – według zgodnej opinii większości badaczy i badaczek – nasiliło się po roku 2015, kiedy to polityczna kontrola nad mediami publicznymi oraz ich propagandowe wykorzystywanie osiągnęły stopnień do tej pory nieznany w demokratycznej Polsce, stając się zagrożeniem dla samego istnienia mediów publicznych.
W społeczeństwie zaczęły pojawiać się głosy, które wyrażają pogląd, iż publiczne media znalazły się w fazie tak głębokiego rozkładu, że jedynym wyjściem pozostaje ich likwidacja. Z drugiej strony, formułuje się także opinie, że w europejskich demokracjach media publiczne są ważnym elementem publicznego dyskursu i dlatego należy zastanowić się nad możliwością ich naprawy.
Jeśli tak, to trzeba znaleźć odpowiedzi na następujące pytania: Jakich mediów publicznych potrzebujemy? W jaki sposób należałoby je zreformować, żeby zagwarantować ich niezależność?
Przestrzenią rozmowy pragniemy uczynić Uniwersytet – miejsce otwarte, dające równe szanse do wypowiedzi wszystkim zainteresowanym stronom. Mamy nadzieję, że dzięki temu w konferencji swoją reprezentację będą miały zarówno grona eksperckie (naukowe, dziennikarskie i polityczne) krytycznie oceniające funkcjonowanie polskich mediów publicznych, jak i przedstawiciele środowisk broniących obecnego systemu medialnego w Polsce.
Pierwszego, plenarnego dnia konferencji odbędą się trzy otwarte panele dyskusyjne:
● naukowy – z udziałem badaczy i badaczek mediów z najważniejszych polskich ośrodków naukowych,
● dziennikarski – tworzący przestrzeń do dyskusji osobom pracującym w mediach publicznych i prywatnych,
● polityczny – w którym wezmą udział politycy z różnych stron sceny politycznej.
Drugiego dnia (podczas wystąpień w panelach tematycznych) poruszane będą szczegółowe kwestie związane z diagnozą stanu mediów publicznych, analizą rozwiązań z innych państw, badaniem przemian w publicznej radiofonii oraz telewizji, jak również możliwymi scenariuszami ich ewolucji w przyszłości.
Zgłoszenia z tematem wystąpienia i abstraktem prosimy przesyłać za pośrednictwem formularza online do 15 kwietnia 2023 roku.
Opłatę konferencyjną w wysokości 450 PLN prosimy wpłacić po potwierdzeniu akceptacji tytułu referatu do dnia 15 maja 2023 r. na konto: 77 1090 1362 0000 0000 3601 7903 w Santander Bank Polska S.A, w tytule przelewu podając swoje imię i nazwisko oraz numer subkonta /KN000971/.
Opłata obejmuje udział w obu dniach konferencji (wyżywienie, materiały konferencyjne) oraz w przypadku uzyskania pozytywnych recenzji, publikację materiałów w wydawnictwie naukowym Wydziału Nauk Politycznych i Dziennikarstwa UAM (w jednym z czasopism lub w pracy zbiorowej).
Zachęcamy do wzięcia udziału w wydarzeniu: fb.me/e/2MqFSSwDf .
POLISH COMMUNICATION ASSOCIATION
POLSKIE TOWARZYSTWO KOMUNIKACJI SPOŁECZNEJ
ul. Koszarowa 3,
51-149 Wrocław
ul. Głęboka 45,
20-612 Lublin
Code S.W.I.F.T. (BIC): NDEAPLP2
IBAN: PL 74 1440 1156 0000 0000 0673 0094
POLSKIE TOWARZYSTWO KOMUNIKACJI SPOŁECZNEJ
POLISH COMMUNICATION ASSOCIATION
ul. Koszarowa 3,
51-149 Wrocław
ul. Głęboka 45,
20-612 Lublin